Het beloofd een lekkere warme dag te worden met volgens beschrijving op de website van de Velodyssee een sporty track. Dat was het inderdaad. Zowel in het begin als aan het einde van de route liep het pad door de bossen tegen de duinen aan. Met een groot aantal korte felle klimmetjes. Goed te doen, rustig in een lage versnelling pakken en op de nodige plekken vooral snelheid maken zodat je niet te ver hoeft terug te schakelen. Op het laatst zat er een steile klim die net om de hoek zat dus die moesten we bijna vanuit stilstand beginnen. Lekker voor die beentjes.
Het hele traject was vandaag zeer gevarieerd, in omgeving en in moeilijkheid. Waar we eerde nog wel eens te maken hadden met kilometers lange stukken geasfalteerd fietspad, zijn het nu met name bospaden die lekker door de natuur kronkelen. Lunchen doen we vandaag op een bankje bij de jachthaven met een vers gesneden pain cereales met kaas op de markt in Saint-Gilles-Croix-de-Vie gekocht. Het lijkt een dag met verkeerde beslissingen te worden. Vanmorgen croissants en een croissant amande gekocht. Als we ze gaan eten blikt de laatste voor een groot deel van onderen verbrand. De koffie die we ‘s ochtends in Bretignolles kopen smaakt niet echt lekker maar de uitbater kon de thee niet vinden. De plaats Saint-Jean-de-Monts waar we gepland hadden te overnachten lijkt een mix van Benidorm en Scheveningen. Niet gezellig en nauwelijks lokale bevolking. Dus fietsen we door richting Fromentine. Geen verkeerde keus. Een leuke soms pittige 18 kilometer en een leuk dorp en een acceptabel hotel, L’Embarcadere. Wel prijzig maar er is hier niet veel keus. Het avondeten in Le Poisson Rouge is goed en we sluiten af met een crêpe sucre en een crêpe caramels met koffie. De wind liet zich vandaag van z’n goede kant zien. Hij zat in de oostelijke hoek en was behoorlijk stevig en blies ons het grootste gedeelte van de dag redelijk in de rug. In de bossen merkten we er niet veel van maar langs het kanaal net voor Saint-Gilles gingen we als de brandweer.